शोकगितको पोस्टमार्टम
📄️ अब यसो गरौँ
अब यसो गरौँ।
📄️ आगो टेकेर
हो, आगोमै उभिएको छु
📄️ ऐना अगाडि
जीवनका रहरहरुमा जति मलजल गरे पनि
📄️ अँध्यारोका विरुद्ध
प्रश्नहरूका आँखाले एकोतार लखेटिरहेका बेला
📄️ अनिद्रा
आँखामा आगो नभएको भए
📄️ अन्तिम कविता
लेख्नु छ कविता र कवितामा लेख्नु छ–
📄️ असहज यात्रा
हामी सजिलै यहाँ आइपुगेका होइनौँ।
📄️ बग्दै बग्दै खलङ्गा
म देशभित्रैको अनागरिक
📄️ बन्द
यस्तरी पर्योप बन्दको चिट्ठा–
📄️ बस्तीको कथा
अत्यासको भारी बोकेर हिँडिरहन्छ समय
📄️ भन रामलखन !
रामलखन !
📄️ बिम्ब : एउटा देशको
नथाक्दै यात्राका पाइला
📄️ देश
यतै उभ्याउनुपर्छ आत्मीयताको हिमाल
📄️ दुर्बोध्य समय र दोभासेहरूको खोजी
समय निकै दुर्बोध्य भएको छ आज
📄️ एक मुठी उज्यालो
एउटा भ्रामक साङ्गीतिक सम्मोहनमा
📄️ एउटा आकाशको खोजी
मान्छेलाई समृद्धिको जून फुलेको आकाशमा
📄️ एउटा प्रश्न
आँसुका भेलहरूमा पाइला डग्मगमएनन् भने
📄️ फेरि गाउँका कुरा
फेरि गाउँका कुरा गर्न मन लाग्यो।
📄️ गाउँको एउटा कविता
बेलीचमेलीका बोटमा ढकमक्क फुल्छन् सपना
📄️ जीवनवादी मित्रसँग
हिउँ अग्लेका हिमाल,
📄️ कहीँ नपुग्ने एउटा यात्रा
समय―सञ्चालित रोबोटहरूको एउटा हुल
📄️ कविताका नाममा
एकतर्फी मन पराइएकी
📄️ केही कामहरू
नचाहेरै गर्नुपर्ने रहेछ
📄️ लोदर लाग्यो काका
म मान्दिनँ काका–
📄️ म हराएको सूचना
छेउमै उभिएर
📄️ माछा बेच्ने दाइ
अक्सर माछा बजारसँगको जम्काभेटमा
📄️ मान्छे र देश
भीषण युद्ध मैदानमा
📄️ मायाको याम
तिमीले प्रेमको प्रस्ताव राखेकै बेला
📄️ मेरो अभ्यस्तता
जबदेखि समयको एम्बुसमा परेर धराशायी भए
📄️ मर्निङ वाकमा
मोबाइल अलार्ममा नक्कली भाले बास्छ जब
📄️ नयाँ वर्ष
आँखाका चिसा सपनाहरूमा
📄️ नोस्टाल्जिया
तिम्रो सामीप्यमा
📄️ पानीको रङ
सधैँ जस्तो आएर हुलाकी समय जिस्क्याउँछ-
📄️ पर्खाइ
सधैँ देखिन्छन्―
📄️ प्रतिकूल समय
दर्कन सक्छ ताराहरूको झरी
📄️ प्रेम
ढुङ्गालाई गरेको प्रेम
📄️ रहर
ढुङ्गाका कलाकृतिमा
📄️ समय चिन्तन
समय फुत्केर सिंहका क्रूर पञ्जाहरूबाट
📄️ समय र कवि
लेख्दालेख्दा मन रोएका हरफहरू
📄️ समय यस्तो होस्
समय यस्तो होस्―
📄️ समयको निबन्ध : कविता
हिँडेका छौँ अँध्यारो ओढेर, बोकेर अनिद्रा आँखाभरि, बगरैबगर, किनारै किनार। निर्बन्ध पीडाका छालहरूको माला भिरेर सुषुप्त चेतनाभरिभरि, थाहा छैन कहिलेदेखि। भिजिसकेछन् आँसुले समयका पट्यारलाग्दा आँचल या रगतले ? खेद छैन। ओ ! हेर ! सिसा च्यातेर पस्ला भित्र : झ्याल बाहिर चिच्याइरहेछ दुन्दुभि। ढोका बाहिर गाइरहेछ आतङ्क सिम्फोनी।
📄️ सपना हेर्दै म
बिच बजारमा दुबिधा उभिएको छु
📄️ सपनाको प्रतिपक्षमा
भावनाको भेडिखर्कबाट आजै
📄️ सौराहा\* ! यो कुनै कविता होइन
चुरेका पृष्ठभूमिमा थपक्क बसेका काला सेता बादल
📄️ शब्दकोशमा
विसङ्गति मात्र फुलेको छ
📄️ शोकगीतको पोस्टमार्टम
धपाउनु छ किरणहरूले हिर्काएर
📄️ तिमीलाई भनेर
प्रेम गर्नुको अर्थमा
📄️ उस्तै गाउँ
धेरै पछि गाउँ टेक्दा पनि
📄️ यात्रामा
खुइलिएर गएको अनुहारको चमक