मनहरूको परिसर

📄️ अमिला दिनहरू

काखी च्यापेर क्रूर समय

📄️ अनादि यात्रा

उक्लेर लामो उकालो

📄️ असफलताका कीर्तिस्तम्भ ढालेपछि

असफलताका कीर्तिस्तम्भ ढालेपछि

📄️ बैँसोन्मत्त किशोरीहरू

हातमा पूजाको थाली बोकेर

📄️ वैशाख : केही आशा निराशा

आउनुनआउनुको ताङ्खिवक अर्थ नहुनुबिच

📄️ वैशाखको मोहपाशबाट फुत्किएर

अप्ठेरो बाटो छिचोलेर

📄️ बज्यै : एउटा ज्युँदो इतिहास

आँगनभरि आशाहरूको बिस्कुन हालेर बज्यै

📄️ बाटो सायद त्यतै हराएको थियो

शून्यमा टेकेर

📄️ भ्रम बाँचेर जीवन

उतारेर आफन्ती आवरण अनुहारबाट

📄️ विषय\प्रसङ्गले अर्को अर्थ नलागोस्

अघाउन्जेल एक आँखा हेर्न नपाउँदै

📄️ चौतारोमा उभिएर

भग्न चौतारीको छेवैबाट

📄️ देश खोज्दा

एकाएक झ्याङ्गियो विषवृक्ष

📄️ देवकोटाप्रति

सपनामा

📄️ दुर्बोध्य समय र दोभासेहरूको खोजी

समय निकै दुर्बोध्य भएको छ आज

📄️ एउटा कामना : प्रत्यागमन

थाहा छैन

📄️ एउटा याचना : कविताको नाममा

एउटा याचना लेख्दै छु आज

📄️ एउटा यस्तो माली

तिम्रो प्रेमको एब्स्ट्र्याक्ट परिबन्दमा

📄️ फेरि नयाँ वर्ष

धेरै विस्मातहरू/अलिकता हर्ष

📄️ गाउँहरू\बस्तीहरू

हल्लैहल्लाको कोलाज छिचोलेर

📄️ घाम : आगमनको कामना

अनकन्टार गुफाबाट निस्किएर पराई घाम

📄️ घाउजस्तै चहर्यानइरहेछ घाउ

अश्रुसिक्त मनमझेरीमा

📄️ हामी कवि

सम्झनाका प्रदेशबाट

📄️ हेटौँडा

समयको छालमा भीमफेदी बगेर

📄️ इतिहास : एउटा लालसा

मनको रेन्जपोस्टभन्दा धेरै पर

📄️ कलमहरू कविता लेख्छन्

हर्षमा मात्र हैन

📄️ कविता लेखिरहेको कवि

जुनेली रातले

📄️ कविता लेख्नै परेन यसपालि

कविता लेख्नै परेन यसपालि

📄️ कवितापीडा

कविता लेख्न खोज्दा

📄️ काव्यपथका यात्रीहरू

ढाकरमा अक्षर र शब्दहरूको भारी बोकेर

📄️ लालबन्दी

लालबन्दी\*

📄️ म वैशाख बाँचिरहेछु

टाँगेर मनको आँगनमा निस्सीम अनुभूतिको एउटा आकाश

📄️ मैले लेख्न खोजेको कविता

प्रभाती सूर्यको एक टुक्रा काटेर

📄️ मलाई हिउँ बन्न मन लाग्छ

मलाई हिउँ बन्न मन लाग्छ

📄️ मन आन्दोलन

विपन्न मनस्थिति च्यापेर

📄️ मनहरूको परिसर.

सधैँसधैँ बाँचेर एउटा सुकिलो विभ्रम

📄️ मान्छे र मेरो वर्तमान

चितुवाहरू चिथोर्न खोज्दै थिए

📄️ मेरो गाउँ

यात्रामा यात्राहरूभन्दा पर

📄️ मेरो कविता

अविचल र्सूय मेरो कविता

📄️ मेरो कविता लेख्ने प्रण

आखिर किन लेख्नु कविता ?

📄️ मेरो युगका कथाहरू

म जोडिरहेछु

📄️ पीडा : परिवर्तन

अँध्यारा औँसीहरू अनिष्टका सगुन बाँढ्दै छन्

📄️ प्राप्तिको लेखाजोखा

प्राप्तिको लेखाजोखा गर्दै छु म

📄️ रुखहरूलाई थाहै छैन

उभिनुको नाममा

📄️ सहर : एउटा प्रतीक्षा

छरिएका मनका टुक्रा

📄️ समय पर्खँदाः समयको सँघारमा उभिएर

सबैसबैसँग सम्बन्ध तोडेर

📄️ समय पर्खँदा : समयको सँघारमा उभिएर २

मान्छेअनुहारहरूको एउटा कोलाज

📄️ सेता हिमालहरू

साना नानीहरूको स्निग्ध अनुहारमा उभिन्छन्

📄️ शान्ति

मान्छेहरूको जङ्गलमा

📄️ स्मृतिमा : खस्रा हत्केलाहररू

रातभर सपना रूँघेको अनिँदो मन

📄️ ठुलेको गाउँ

अबोला अनुहार

📄️ ती मान्छेहरू

जाडोमा उनीहरू

📄️ त्यो बाटो : हिजो र आज

अग्लो पहाडबाट ओर्लने एउटा बाटो

📄️ ऊ अर्थात् मान्छे

बादल फाटेको स्वच्छ आकाशजस्तै

📄️ उन्मुक्तिगान

झुल्किन लागेको एउटा कलिलो घाम

📄️ विभ्रम र नयाँ वर्ष

भिडन्तपछि भिडन्तको नियति

📄️ यात्रामा कविता

बिचेत पल्टेको छ समय